Nieopodal wejścia na klatkę schodową, trzy nordyckie boginie przeznaczenia – Norny, przędą nicie ludzkiego życia. Zastygłe w charakterystycznych pozach, „zaklęte” w kamień przez jednego z najwybitniejszych czarodziejskich artystów XIXw., Kvasera Muspelheim (nazwisko nieprzypadkowe, w jego żyłach ponoć płynęła krew olbrzymów, żyjących w krainie noszącej właśnie takową nazwę), przedstawiają sobą jednak bardzo realistyczny obraz. Nawet przelotne spojrzenie na pomnik, wywołuje nagłe i niepowstrzymane dreszcze na plecach niemal każdego, mijającego go przechodnia. Nie skłania ono jednak do natychmiastowego opuszczenia tej części korytarza, wręcz przeciwnie. Personifikacje przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, zmuszają obserwatora do głębszych przemyśleń, nakłaniając do kontemplowania istoty świata i czasu, tak usilnie przeciekającego przez palce.