Miejsce ogólnie znane i bardzo lubiane przez uczniów. Znajduje się za kotarą, tuż przy pracowni artystycznej i nie jest jako takim pokojem, a niedokończony korytarzem. Po podłodze walają się w nieładzie kolorowe pufy, pod ścianami ustawiono trzy kanapy, a w niewielkie okienka zamiast tradycyjnych szyb wstawiono witraże przedstawiające historię założycieli Dahlvaldu. Nie bez powodu miejsce to nazywa się cichym zakątkiem – nikt tu nigdy nie unosi głosu, właściwie większość, jeśli już cokolwiek mówi, mówi to szeptem.