Trybuny ze względów bezpieczeństwa oddalone są od samej murawy boiska o sześćdziesiąt stóp i nie otaczają go ze wszystkich stron. Dwie ogromne konstrukcje ustawione są z prawej oraz lewej strony stadionu, podzielone na cztery sektory – trzy przeznaczone dla uczniów, zaś czwarty dla grona pedagogicznego. Nie można powiedzieć, że miejsca dla kibiców należały do wygodnych, gdyż są to jedynie rzędy drewnianych siedzisk. Mimo tego na małą frekwencję na meczach narzekać nie można. Fani qudditcha przez dłuższy czas podziwiają rozgrywki zazwyczaj w pozycji stojącej, gwiżdżąc, wrzeszcząc i wydając inne ultradźwięki, w celu dodania otuchy swoim ulubieńcom. Poza tym trybuny pełnią rolę swojego rodzaju miejsca schadzek. Uczniowie często przychodzą tutaj odpocząć od natłoku codziennych obowiązków, tym samym napawając się ciszą.