Lokal ma opinię szemranego miejsca. Stara wiedźma Henrietta wynajęła podupadający domek na swój pub i nie zrobiła absolutnie nic, by zapobiec jego rozpadowi. W jednym miejscu z dachu odpadają stare dachówki, ściany od dawna nie były odmalowywane. Ale stałym bywalcom pubu to nie wadzi, ponieważ cenią sobie oni żwawy akompaniament muzyczny zapewniany przez Archiego, kościotrupa z melonikiem nasuniętym na pusty oczodół i niskim głosem. Jest, wbrew pozorom, bardzo towarzyski i prawdziwy z niego wirtuoz pianina. No i serwują tu podejrzane drinki i całkiem niezłą potrawkę z królika. Wystrój ciemnego pubu stanowią kapelusze z szerokimi rondami poprzypinane do ścian. Każdy jest opatrzony tabliczką z nazwiskiem łowcy czarownic, któremu zdjęła go z głowy żądna zemsty właścicielka pubu podobno pochodząca z Närjarvi.