Co? Bez sensu taki zakład. Czemu się dałeś w to wrobić? Jesteś taki naiwny Yumo! Przecież to wiadome, że w takim razie po prostu poprowadzisz te zajęcia. Rany. Kiedy ty się nauczysz! Spoglądam na ciebie z dezaprobatą, po chwili krzyżując ręce na ramionach, naprawdę Yumo? Poślizgnąłeś się? Jasne! Jasne już ci uwierzę! Nie uwierzę ci. Co aha. Dobra. Kiwam głową. To opowiedz mi później.
Hubba.
No Hubba to. Hubba no.
- Nie, nie, nie. - Kręcę szybko głową. Nic z tych rzeczy. Nawet mnie nie dotknęła! Nawet nie poczęstowała mnie nigdy gumą. W zasadzie, to nawet nigdy na mnie chyba nie spojrzała. Dobrze to, jakby tutaj eee… z tego y.y.y.y.y wybrnąć.
- Ona tylko ee… wiesz, ona w zasadzie to… chciałam powiedzieć, że… - Oddalam się z każdym rolkowym krokiem, w zasadzie to już nawet odjeżdżam bokiem trochę, ściszając głos, żebyś nie usłyszał przypadkiem moich myśli.
- Byeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee. - Krzyczę w końcu i wyjeżdżam szybko z łaźni. Boże, było tak blisko. Kurcze, zapomniałam mojego listu! Idiotka. Co robić. Wracam się, ze spuszczoną głową podjeżdżam do Yumy i zabieram mu list bez słowa, ulatniając się jeszcze szybciej niż za pierwszym razem. Nie zatrzymuję się, pędząc przed siebie, dziwne, że spod kół mi iskry nie lecą, po schodach wskakuję, nawet się wybitnie nie potykam ani nie ślizgam, zatrzymuję się dopiero we własnym pokoju, gdzie nie ściągając rolek wchodzę do szafy i zamykam się.
Quand la pendule sonne 1 heure,
Un grand squelette ouvre les yeux.
Quand la pendule sonne 2 heures,
Deux grands squelettes s’habillent en bleu.
Poumbeu poumbeu! Poumbeubeu!
Zaśpiewam całą, dopóki się nie uspokoję.

gimb zt